W niniejszych wytycznych brytyjskiej agencji ds. bezpieczeństwa zdrowotnego (UK HSA) przedstawiono profil toksykologiczny rtęci pierwiastkowej i nieorganicznej, kładąc nacisk na drogi narażenia, kinetykę i związane z tym zagrożenia dla zdrowia. Rtęć pierwiastkowa dostaje się do organizmu głównie drogą oddechową, oddziałując na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) i nerki, natomiast związki rtęci nieorganicznej są najczęściej przyjmowane doustnie, oddziałując na przewód pokarmowy i czynność nerek. Ostre narażenie na opary rtęci może prowadzić do zaburzeń oddechowych, neurologicznych, sercowo-naczyniowych i żołądkowo-jelitowych. Długotrwałe wdychanie może powodować drżenie, drażliwość, nefrotoksyczność i zmiany w jamie ustnej. Spożycie rtęci nieorganicznej może powodować poważne uszkodzenia przewodu pokarmowego i niewydolność nerek. Narażenie skóry i oczu może powodować kontaktowe zapalenie skóry lub akrodynia. Rtęć została sklasyfikowana przez IARC jako substancja z grupy 3 (nieklasyfikowana pod względem rakotwórczości dla ludzi), a dowody na jej mutagenność lub teratogenność pozostają ograniczone. Niniejszy przegląd stanowi wsparcie dla świadomej oceny ryzyka i planowania działań w sytuacjach awaryjnych.

Źródło:
https://www.gov.uk/government/publications/mercury-properties-incident-manageme…
Region wiadomości:
Unia Europejska
Rynek wiadomości:
Wielka Brytania
Tagi Aktualności:
Toksykologia
Merkury
Neurotoksyczność
Brytyjska HSA
Uszkodzenie nerek