
Nowozelandzki Urząd ds. Bezpieczeństwa Leków i Wyrobów Medycznych (Medsafe) jest centralnym organem regulacyjnym, który nadzoruje przepisy dotyczące wyrobów medycznych w Nowej Zelandii.
W Nowej Zelandii urządzenia medyczne są klasyfikowane zgodnie z ich potencjalnym ryzykiem dla ludzkiego ciała. Klasyfikuje się je od klasy I, które są urządzeniami niskiego ryzyka, do aktywnych wyrobów medycznych do implantacji (AIMD), które są urządzeniami wysokiego ryzyka. Sponsor z Nowej Zelandii musi określić odpowiednią klasyfikację ryzyka dla swoich wyrobów medycznych.
Niedawne zmiany w systemach klasyfikacji ryzyka w Europie i Australii spowodowały rozbieżności w klasyfikacjach ryzyka między tymi systemami regulacyjnymi a Nową Zelandią. Zgodnie z Trans-Tasmańskim Porozumieniem o Wzajemnym Uznawaniu (Trans-Tasman Mutual Recognition Arrangement - TTMRA) zawartym pomiędzy Australią i Nową Zelandią, sprzęt medyczny legalnie dostarczony w jednym kraju może być uznawany i sprzedawany w drugim bez dodatkowych procedur regulacyjnych, co upraszcza wejście na rynek producentom działającym na obu rynkach. Brak podobnego porozumienia z Europą oznacza jednak, że niedawne zmiany regulacyjne w tym kraju mogą nie być automatycznie zgodne z klasyfikacjami Nowej Zelandii. W konsekwencji, ten sam wyrób medyczny może być klasyfikowany inaczej w każdym z regionów, co stanowi wyzwanie dla producentów zamierzających prowadzić sprzedaż na obu rynkach.
Nowozelandzka klasyfikacja ryzyka związanego z urządzeniami medycznymi
Nowozelandzkie przepisy dotyczące wyrobów medycznych obejmują pięć (05) klas ryzyka i dwie (02) podklasy, zgodnie z zasadami Global Harmonisation Task Force (GHTF). Klasy te opierają się na potencjalnym ryzyku powodowanym przez wyroby medyczne, gdy są one używane zgodnie z instrukcjami producenta. Klasy zostały przedstawione poniżej.
Klasa ryzyka | Opis ryzyka | Przykład |
Klasa I (podstawowa) | Niski | Sprzęt chirurgiczny wielokrotnego użytku |
Klasa I (pomiar) | Niski | Worek na mocz z pojemnością objętościową |
Klasa I (sterylne) | Niski | Nielecznicze opatrunki sterylne |
Klasa IIa | Średnio-niski | Igły podskórne, aparaty ssące |
Klasa IIb | Średnio-wysoki | Wentylatory, implanty ortopedyczne |
Klasa III | Wysoki | Stenty sercowe uwalniające leki |
AIMD | Wysoki | Wszczepialny rozrusznik serca |
Kryteria klasyfikacji ryzyka wyrobów medycznych w Nowej Zelandii
Wytyczne dotyczące klasyfikacji ryzyka określone w Załączniku 2 do Przepisów dotyczących Leków (Baza Danych Wyrobów Medycznych) z 2003 r. są wykorzystywane do określania klasyfikacji ryzyka wyrobów medycznych. Podczas przypisywania klasyfikacji ryzyka wyrobu medycznego brane są pod uwagę różne aspekty, w tym zamierzona funkcja wyrobu, jego kompatybilność z innymi wyrobami oraz poziom ryzyka związanego z jego użytkowaniem.
- Klasa I: Urządzenia te stanowią najniższy poziom klasyfikacji ryzyka urządzeń medycznych zgodnie z przepisami.
- Klasa IIa i Klasa IIb: Urządzenia te wskazują stopniowo coraz wyższe poziomy klasyfikacji ryzyka.
- Klasa III i klasa AIMD: Urządzenia te należą do kategorii najwyższego ryzyka.
Jeśli wyrób medyczny podlega wielu zasadom klasyfikacji ryzyka, jest on klasyfikowany na podstawie najwyższego poziomu klasyfikacji ryzyka mającego do niego zastosowanie zgodnie z przepisami.
Zasady stosowania klasyfikacji ryzyka wyrobów medycznych w Nowej Zelandii
- Przepisy muszą być skrupulatnie przestrzegane przy określaniu klasyfikacji ryzyka dla wyrobu medycznego, zgodnie z zasadami klasyfikacji ryzyka określonymi w Załączniku 2.
- Klasyfikacja wyrobu medycznego powinna uwzględniać jego przeznaczenie.
- Jeśli wyrób medyczny ma być używany razem z innym wyrobem, każdy z tych dwóch (02) wyrobów powinien być klasyfikowany oddzielnie.
- Akcesoria związane z urządzeniami medycznymi powinny być klasyfikowane niezależnie od urządzenia podstawowego.
- Jeśli oprogramowanie wpływa na urządzenie medyczne lub działa w połączeniu z nim, otrzymuje taką samą klasyfikację ryzyka jak samo urządzenie.
- W przypadkach, gdy wyrób medyczny nie jest przeznaczony wyłącznie do stosowania w określonej części ciała, klasyfikacja powinna nadawać priorytet najbardziej krytycznemu określonemu zastosowaniu.
- Jeśli dla wyrobu medycznego istotnych jest wiele zasad klasyfikacji ryzyka w oparciu o jego przewidziane zastosowanie, wyrób jest klasyfikowany zgodnie z najwyższym poziomem ryzyka.
Proces klasyfikacji ryzyka związanego z wyrobami medycznymi w Nowej Zelandii, zgodnie z Załącznikiem 2
- Zacznij od uzyskania dostępu do Załącznika 2 i zapoznania się z jego treścią, którą można znaleźć na stronie internetowej New Zealand Government Legislation Website.
- Załącznik 2 określa dwadzieścia dwie (22) zasady, które są wykorzystywane do ustalenia klasyfikacji ryzyka wyrobów medycznych.
Zasada | Kategoria urządzeń medycznych |
1 | Definicje przejściowego, krótkotrwałego i długotrwałego korzystania z urządzenia |
2-5 | Nieinwazyjne urządzenia medyczne |
6-9 | Inwazyjne i wszczepialne urządzenia medyczne |
10-13 | AIMD |
14-22 | Specjalne rodzaje urządzeń medycznych |
Stosowanie zasad klasyfikacji ryzyka związanego z wyrobami medycznymi w Nowej Zelandii
- Wykorzystanie systematycznego procesu eliminacji w celu ustalenia klasyfikacji ryzyka.
- Rozpocznij od zapoznania się z dwudziestoma dwoma (22) zasadami, zaczynając od zasady 22, "Wyroby medyczne będące implantami piersi" i przejdź wstecz do zasady 2.
- Rozpoczęcie od reguły 22 i przejście wstecz pomaga wykluczyć wyższe klasyfikacje, ułatwiając w ten sposób skuteczne ustalenie.
- Urządzenia niewykluczone przez żadną regułę są oznaczone jako klasa I.
- W przypadku trudności z określeniem klasyfikacji ryzyka należy skonsultować się z producentem urządzenia. Medsafe nie jest w stanie określić klasyfikacji ryzyka urządzeń medycznych.
Przykładem może być cewnik prowadzący do serca, stosowany w celu ułatwienia dostarczania innych urządzeń medycznych do serca. Cewnik ten jest urządzeniem jednorazowego użytku i jest wprowadzany przez tętnicę udową, pozostając wewnątrz pacjenta przez około jedną (01) godzinę. Urządzenie to będzie podlegać następującej metodzie klasyfikacji ryzyka:
Zasada 1 | Urządzenie jest przeznaczone do użytku przejściowego. |
Zasady od 22 do 8 | Nie dotyczy. |
Zasada 7(1) | Zawiera opis urządzenia. |
Zasady od 6 do 2 | Nie dotyczy. |
Stosując ten proces eliminacji zgodnie z Załącznikiem 2, cewnik prowadzący został sklasyfikowany jako klasa IIa.
Podsumowując, przy stosowaniu zasad klasyfikacji ryzyka w Nowej Zelandii niezbędne jest przestrzeganie przedstawionych zasad w celu zapewnienia dokładnej klasyfikacji wyrobów medycznych w Nowej Zelandii. Poprzez staranne rozważenie zamierzonego celu, potencjalnych kombinacji z innymi urządzeniami oraz wpływu oprogramowania, producenci mogą określić odpowiednią klasyfikację ryzyka dla swoich urządzeń. Takie staranne podejście nie tylko ułatwia zachowanie zgodności z przepisami, ale także przyczynia się do bezpieczeństwa i skuteczności wyrobów medycznych wprowadzanych na rynek Nowej Zelandii.
Dowiedz się, w jaki sposób Freyr może pomóc Ci w poruszaniu się po procesie klasyfikacji ryzyka dla urządzeń medycznych w Nowej Zelandii. Nasi eksperci ds. regulacji prawnych zapewnią kompleksowe wsparcie w celu zapewnienia zgodnej z przepisami i pomyślnej rejestracji urządzeń medycznych w Nowej Zelandii. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się więcej!